Z łaciny Glacium bądź Glacensis, z niemieckiego Glatz, a w języku czeskim Kladsko – Kłodzko – miasto położone z centrum pełnej malowniczych gór i miastowych atrakcji Ziemi Kłodzkiej. Według informacji podanych przez GUS w 2019r. Kłodzko zamieszkuje ponad 26,7tys. mieszkańców, a jego powierzchnia mierzy 24,84km². Przez miasto przepływa rzeka Nysa wpadająca do rzeki Odry.
Atrakcje Kłodzka
- Twierdza Kłodzka
- Trasa podziemna
- Starówka z pięknym ratuszem
- Muzeum Ziemii Kłodzkiej
- Trasy rowerowe
- Most Św. Jana
- Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Zaczynając od początku
Co wspólnego z ziemią kłodzką mają nasi czescy i niemieccy sąsiedzi? Historia tego miasta sięga po dalekie czasy średniowiecza, kiedy to pierwsze wzmianki pojawiły się w X wieku w „Kronice Czechów” Kosmasa. Ponad 100 lat od śmierci władcy państwa Sławnikowiców i ojca męczennika św. Wojciecha, Sławika. Inne źródła jednak dowodzą, że gród znajdujący się na szlaku bursztynowym musiał istnieć już dużo lat wcześniej.
Wspomniany szlak bursztynowy był jednym ze szlaków handlowym, który prowadził przez Nachód, Kudowę i Kłodzko do Wrocławia, Kalisza i nad Bałtyk. Załoga grodu Kłodzko, jak i wielu innych osad i grodów, pilnowała bezpieczeństwa kupców i gwarantowała egzekwowanie opłat celnych. Taki prawdopodobnie był główny cel wybudowania, przez czeskich Sławnikowiców, kłodzkiego grodu nad Nysą.
W skutek licznych rywalizacji polsko-czeskich, kłodzkie miasto w latach X i XI przechodziło na zmianę pod panowanie czeskich Przemyślidów i polskich Piastów. W 1114 roku drewniane Kłodzko zostało całkowicie spalone przez czeskiego księcia Sobiesława, z rodu Przemyślidów. Natomiast w roku 1129 powstał ponownie kłodzki gród, wybudowany już częściowo z muru. Po zawarciu pokoju Zielonoświątkowego w 1137 roku, między Sobiesławem i Bolesławem Krzywoustym, przez kilkadziesiąt lat Kłodzko należało do państwa czeskiego. Około roku 1278, polski książę Henryk IV Probus nadał prawa miejskie dla Kłodzka, Radkowa i Lądka, dając również przywilej handlu solą z Wieliczki.
Wiek XIV nie był łaskawy dla kłodzczan przez panujące wtedy liczne kataklizmy – epidemie, powodzie i pożary. Wówczas rozwijała się gospodarka, głównie budownictwo, tkactwo, szklarstwo i górnictwo. Był to też okres silnego rozwoju działalności gospodarczej zakonów joannitów i cystersów.
Wielkie zniszczenia miasta przyniosły wojny husyckie w XV wieku. Długoletni, ponowny rozwój gospodarczy zahamowała wojna trzydziestoletnia w latach 1618-48. Skutkiem czego zniszczeniu uległy miasta i wsie, a zaludnienie zmniejszyło się o 30%. Jednak dzięki kłodzkim jezuitom, nadal rozkwitało tu szkolnictwo, życie intelektualne i kulturalne.
Kłodzko pod panowaniem Prus
Na mocy pokoju we Wrocławiu w 1742 roku Ziemia Kłodzka przeszła w ręce Prus. Zwyciężony Henryk II Wielki objął władzę nad hrabstwem kłodzkim na ponad dwieście lat. W międzyczasie rozstały rozbudowane i wzmocnione Twierdza Kłodzko i srebrnogórska, które dały za wygraną w bitwie prusko-francuskiej. Doszło jednak do zawieszenia broni i podpisano kończący wojnę pokój w Tylży 1801 roku. Hrabstwo kłodzkie i większa część Śląska nadal pozostawała pod władaniem Prus.
Kłodzko sukcesywnie poszerzało swoją gospodarkę w XIX wieku. Powstały wówczas wodociągi w 1886 roku, linia kolejowa łącząca Międzylesie, Kłodzko i Wrocław, datowana na 1874 rok. Wybudowano więzienie w 1887 roku i sąd w roku 1897.
Powojenna Ziemia Kłodzka
Dobiegł koniec II Wojny Światowej, a wraz z nią rządy Niemiec. Ludność niemiecką w większości wysiedlono, a władzę w Kłodzku przejęła polska administracja. Polska i Czechosłowacja zostały formalnie zaprzyjaźnionymi państwami, których dzieliła pilnie strzeżona granica. Wkrótce Kłodzko i znane okoliczne uzdrowiska, tj. Kudowa, Duszniki i Lądek, stały się odwiedzanymi przez turystów miastami. Po dziś dzień Ziemia Kłodzka cieszy się ogromem atrakcji turystycznych, szlaków górskich i zabytków.
Zabytki dawnego grodu kłodzkiego
Odwiedzając Kłodzko możesz przejść, ciągnącą się przez kłodzką starówkę, Podziemną Trasą Turystyczną, w której znajduje się kilkanaście sal tematycznych z eksponatami dotyczącymi historii Kłodzka. Podziemne chodniki, tunele i korytarze prowadzą do wejścia na usytuowaną na wzniesieniu w centrum miasta Twierdzę Kłodzko. Niewielka część fortyfikacji udostępniona jest zwiedzającym indywidualnie lub w towarzystwie przewodnika, ubranego w historyczny ubiór. Ze szczytu Bastionu widokowego zobaczysz budzącą ogromne wrażenie panoramę Kłodzka i okolic.
Niedaleko Twierdzy Kłodzko, nad prawym brzegiem Nysy Kłodzkiej, znajduje się Fort Owcza Góra, która w okresie XVII i XVIII była systemem obronnym Twierdzy Kłodzkiej. Miała za zadanie uniemożliwić ostrzelanie Twierdzy Głównej z najwyższego punktu oraz ułatwić obserwację i zabezpieczyć wschodnie podeście do twierdzy. Na tą chwilę Mała Twierdza nie jest uprzystępniona zwiedzającym, ale niebawem poddana zostanie rewitalizacji. Prawdopodobnie powstanie w niej izba pamięci lub pomieszczenia muzealne.
Muzeum Ziemi Kłodzkiej
Od 1 maja 1963 roku, przy ul. Łukasiewicza 4 w Kłodzku, zobaczyć można również od ponad 50 lat gromadzone dziedzictwo Ziemi Kłodzkiej. Budynek muzealny zdobią barokowe zabudowania dawnego konwiktu jezuickiego z przełomu XVII i XVIII wieku. W ogrodzie zaś można podziwiać lapidarium kamiennych rzeźb. Muzeum oferuje lekcje i warsztaty o tematyce historii, sztuki i kultury dostosowane do wszystkich grup wiekowych.